Het Zeemanshuis dateert alweer uit 1858. In die tijd een tehuis voor zeelieden. Gezellig, sfeervol en veilig. Predikant Swalue voerde het woord in het splinternieuwe onderkomen. Met een paar glinsterende ogen omschreef de dominee het Amsterdamse huis als volgt: ‘Een vriendelijke herberg voor onze kloeke zwervers op de baren. Niet langer was de zeeman aangewezen op slordige onderkomens en gehaaide logementhouders. Niet langer stond hij alleen.’
Verhuizing
In de loop der jaren veranderde er veel in de zeevaart. De havens schoven op naar het westen. Geen oostelijk havengebied meer maar een westelijk havengebied. Dichter bij zee, goed geoutilleerd, en uitstekend bereikbaar. Doch een nadeel was er ook. De schepen waren niet langer in beeld. Geen Amsterdammer die ze meer zag. De havenbekkens verdwenen uit het centrum. Geen havenwerkers meer, geen vast makers meer, geen zeelieden meer. Vergeten werden die laatsten niet. Immers het zeemanshuis verhuisde mee. Tot tweemaal toe. Van het Kadijksplein naar de Coenhaven en van de Coenhaven naar de Radarweg. Wel was een er extra voorziening nodig. Een busje om de zeelui op te pikken. Een busje dat een trouwe zwoeger werd in het havengebied. Tienduizenden zeelieden zijn er mee vervoerd. De afstanden waren geen enkel probleem. Zelfs vanaf de Afrikahaven bedroeg de tijdsduur niet meer dan een kwartier. Uiteraard was het vervoer kosteloos.
Niet weg te denken
Dat de vraag naar het zeemanshuis niet verminderde, bleek de afgelopen jaren. De bezoekersaantallen bleven stijgen en niet zo’n beetje ook. Zodanig zelfs dat de ITF een tweede bus ter beschikking stelde. Ach wat, de maritieme herberg is niet weg te denken. De behoefte aan veiligheid, vriendelijkheid en gastvrijheid zijn van alle tijden.
Corona
En toen ineens keerde het tij. Een onzichtbaar virus sloeg toe in maart 2020. Ook in de haven van Amsterdam. Van het ene op het andere moment kon de zeeman niet meer weg. Zijn schip was een geworden tot een drijvende gevangenis. Letterlijk. De terminal verlaten kon nauwelijks nog, het busje kwam niet meer en zijn herberg moest de deuren sluiten. Weg gezelligheid, weg sociaal contact, weg gratis onlineverbinding met het thuisfront. Van het ene op het andere moment was de wereld van de zeeman een volstrekt andere geworden.
Extra support
Toch, het kan nog erger. Het zeemanshuis aan de vertrouwde radarweg zal toch niet ten onder gaan tijdens de coronastorm. In zwaar weer verkeert ze wel. Extra support is geboden. Dat de directie van zeemanshuis de toekomst niet vreest heeft alles te met het verleden. Immers, samen sterk, samen er doorheen. Want een ding doen we hier in Amsterdam niet. We laat geen zeeman in de kou staan. Nu niet, nooit niet!
Als u het Zeemanshuis financieel wilt steunen, dan kunt u contact opnemen met Amports. Stuur daarvoor een e-mail aan ons via amports@amports.nl of neem direct contact op met Roel Mostert (Manager Amports): 06 25070504.